رئیس بخش تحقیقات آب و خاک مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، آخرین وضعیت سلامت خاک، چالشهای زیستمحیطی و فعالیتهای این بخش حاکمیتی را تشریح کرد.
به گزارش طاهر خبر، علی چراتی در گفتگو با خبرنگار ما همزمان با هفته پژوهش و رویداد “درهای باز کشاورزی”، با اشاره به تاریخچه این مرکز اظهار کرد: این بخش از سال ۱۳۴۰ فعالیت خود را آغاز کرده و از سال ۱۳۶۶ بهصورت تخصصی در حوزه آب و خاک وارد میدان شده است. رسالت اصلی ما بر محورهایی همچون رفع آلودگیهای منابع پایه، ارتقای حاصلخیزی، نظارت علمی بر مراکز تولید و توزیع کود و همچنین تعیین کلاس اراضی برای متقاضیان تغییر کاربری استوار است.
زنگ خطر آلودگی در سواحل و جنگلهای شمال
چراتی با ابراز نگرانی از وضعیت فعلی منابع پایه استان تصریح کرد: در بحث کمیت و کیفیت خاک استان دغدغههای جدی وجود دارد؛ بهویژه در مناطق خوشمنظر، سواحل و حاشیه جنگلها که با فشار تغییر کاربری و آلودگیهای محیطی روبرو هستند.
وی با تبیین نقش نظارتی و تحقیقاتی این مرکز افزود: هرچند نظارت اجرایی مستقیم بر عهده ما نیست، اما در تعیین کلاس اراضی و شناسایی کانونهای آلاینده نقش کلیدی داریم. آلودگیهای خاک در مازندران عمدتاً ناشی از دو منبع است؛ مصرف نادرست نهادههای کشاورزی و فعالیتهای مخرب انسانی شامل صنایع، زباله و پسابهای شهری.
این مسئول اضافه کرد: عدم مدیریت صحیح فاضلاب شهری و فعالیتهای معدنی غیرمتعارف، از دیگر عوامل فرسایش کیفیت آب و خاک در منطقه است.
وی تأکید کرد: وظیفه ذاتی ما انجام پژوهشهای دقیق و صدور اخطارهای علمی به مراجع بالادستی است تا پیش از وقوع فجایع زیستمحیطی، اقدامات پیشگیرانه صورت گیرد.
بررسی ۱۰۰ پرونده تغییر کاربری و اصلاح یک باور غلط
چراتی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع داغ تغییر کاربریها اشاره کرد و گفت: تاکنون حدود ۱۰۰ پرونده مرتبط با تغییر کاربری اراضی در این بخش مورد بررسی کارشناسی قرار گرفته است تا تناسب اراضی برای حفظ کاربریهای کشاورزی رعایت شود.
وی در پایان با اصلاح یک باور عمومی در مورد الگوی کشت و مصرف آب، یادآور شد: برخلاف تصور رایج، محصولاتی مانند هندوانه و آفتابگردان آنچنان که گفته میشود نیاز آبی بسیار بالایی ندارند و میتوان با مدیریت صحیح، این محصولات را در چرخه کشت پایدار قرار داد.
