روزه سپرِ آتش دوزخ و مایه اخلاص است
مدرس مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (سلام الله علیها) ساری گفت: روزه؛ سپری در برابر آتش دوزخ و مایه اخلاص و تقوا است، که با تقویت اراده و صفای قلب، ما را به معنویت و پرهیزگاری می‌رساند.
به گزارش طاهر خبر، فاطمه صغری طالب‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگاران مازندران، با بیان اینکه ماه رمضان به عنوان ماه برکت، رحمت و آمرزش شناخته شده است، افزود: رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) در خطبه‌ای، این ماه را بهترین ماه نزد خداوند معرفی کرده‌اند.
وی در ادامه گفت: از ویژگی‌های این ماه، برتری روزها، شب‌ها و ساعت‌های آن نسبت به سایر ماه‌ها است، در ماه رمضان، نفس کشیدن به ثواب تسبیح، خوابیدن به ثواب عبادت، و اعمال انجام شده به مقبولیت می‌رسد، همچنین، دعاهای مردم در این ماه مستجاب است.
استاد طالب‌زاده ادامه داد: با نزدیک شدن به ماه رمضان، توصیه می‌شود که با نیات خالصانه و دل پاکیزه از گناهان، صفات رذیله و مذموم را از خود دور کنیم، این عمل ما را برای روزه‌داری با معنویت و تلاوت قرآن در این ماه آماده می‌کند، بنابراین، در روزهای آخر ماه شعبان، تلاش کنیم تا خود را برای پذیرش برکات و رحمت‌های این ماه آماده کنیم.
وی همچنین در ادامه با تاکید براینکه روزه به عنوان یک عمل عبادی، نقش مهمی در پرورش روح تقوا و پرهیزگاری در تمام زمینه‌ها و ابعاد زندگی دارد، افزود: در قرآن کریم، هنگام توصیه به روزه‌داری، خطاب «یا ایها الذین آمنوا» استفاده شده است، این خطاب که به معنای «ای کسانی که ایمان آورده‌اید» است، نه تنها یک دستورالعمل است، بلکه لذت و افتخار خاصی را برای مؤمنان به همراه دارد، این خطاب، سختی و مشقت روزه‌داری را به فراموشی می‌سپارد و روزه را به یک عمل معنوی و ارزشمند تبدیل می‌کند که در مسیر تقوا و پرهیزگاری قرار دارد.
استاد حوزه علمیه در ادامه بیان کرد: این خطاب نشان می‌دهد که روزه‌داری نه تنها یک عمل فیزیکی است، بلکه یک عمل روحانی است که به مؤمنین این فرصت را می‌دهد تا با خدا ارتباط نزدیک‌تری برقرار کنند و خود را برای پذیرش برکات الهی آماده کنند، بنابراین، روزه‌داری با این خطاب معنوی، نه تنها یک وظیفه است، بلکه یک نعمت و فرصت برای رشد معنوی و اخلاقی به شمار می‌آید.
وی در پایان خاطرنشان‌کرد: روزه آثار فروانی از نظر مادی و معنوی بر انسان می‌گذارد، اما از مهم‌ترین آنها می‌توان به بعد اخلاقی و فلسفه تربیتی آن اشاره کرد، روزه‌داری روح انسان را تلطیف می‌کند، اراده را تقویت می‌کند و غرائز را تعدیل می‌کند، با محدودیت‌های موقت، روزه به ما مقاومت و قدرت اراده می‌دهد تا با حوادث سخت مبارزه کنیم، کنترل غرائز سرکش، قلب انسان را نورانی و صاف می‌کند، طبق بیانات امام علی«علیه‌السلام» خداوند روزه را تشریع نمود تا روح اخلاص در مردم پرورش یابد و روزه را سپری در برابر آتش دوزخ دانستند.