وطن‌سازی بر پایه واقعیت‌ها و همبستگی ملی؛ ساخت ایران با زبان همدلی
در شرایطی که ایران از دل یک بحران بزرگ و جنگی ۱۲ روزه عبور کرده، بار دیگر این حقیقت روشن شده که صدای واقعی ملت، تنها راه نجات و بازسازی کشور است. برخی از تجربه‌های تلخ گذشته نشان داده‌اند که بی‌توجهی به اراده عمومی و به حاشیه راندن مردم در فرآیندهای تصمیم‌گیری، نه‌تنها بحران‌ها را حل نکرده بلکه آن‌ها را مزمن‌تر و عمیق‌تر کرده است.
طاهر خبر_ محمدعلی نوبخت| امروز زمان آن فرا رسیده که ساختارهای سیاسی و اجتماعی کشور بازنگری و اصلاح شوند؛ خطوط مصنوعی و متصلب گذشته کنار گذاشته شوند؛ و همه ایران‌باوران وفادار به وطن، فارغ از سلیقه، جناح و تبار سیاسی، به نقش‌آفرینی در مسیر آینده کشور دعوت شوند. در گام نخست ساختن ایران و نیل به توسعه پایدار، باید از پندارها و توهمات فاصله گرفت و بر منطق و واقعیت‌ها تکیه کرد.
وعده‌های بی‌اساس و امیدهای واهی، تنها به دلسردی نخبگان و جوانان می‌انجامد. توسعه‌یافتگی، امری جهان‌شمول و دستاورد بشری است؛ نه وابسته به جغرافیا و فرهنگ خاص، بلکه متأثر از اصول خاص و آزموده‌شده. اگر موضوعات راهبردی کشور، اسیر توهم و خیال‌بافی شوند، مسیر پیشرفت واقعی بسته خواهد شد. تجربه جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر، نشانگر قدرت بی‌بدیل همبستگی ملی است.
اکنون بهترین زمان برای تبدیل این سرمایه اجتماعی به یک طرح راهبردی و بنیادین برای توسعه کشور است؛ فرصتی طلایی که نباید از کف برود، چرا که فرصت‌ها همیشه در دسترس نیستند. بر این اساس، مجموعه‌ای از راهکارهای عملی برای سیاست‌گذاران قابل تصور است:
*۱. تقویت اعتماد عمومی و ارتقای پاسخ‌گویی نهادها*
*۲. تشویق نوآوری و خلاقیت در عرصه اقتصاد*
*۳. بهره‌گیری مؤثر از سرمایه انسانی و توان نخبگان*
*۴. اصلاح ساختارهای حکمرانی و سیاست‌گذاری کلان*
*۵. جداسازی قدرت سیاسی از قدرت اقتصادی و اتخاذ تصمیم بر مبنای عقلانیت*
راه توسعه کشور از دل همدلی، هم‌صدایی و هم‌شنوی قابل ترسیم است. ایران، خانه مشترک همه ماست و بازسازی آن تنها با مشارکت همگانی ممکن خواهد بود. وطن‌سازی هنگامی محقق می‌شود که متولیان امر با عقلانیت، صداقت و منطق، جریان‌های سازنده را تقویت کرده و با اقداماتی اصلاح‌محور، مسیر توسعه و اقتدار ملی را هموار سازند.
*باید بدانیم که با توهم، هیاهو، رعب، خشونت، عربده‌کشی و تندخویی، وطن ساخته نمی‌شود.*
*ایران، با عقلانیت، صداقت و همراهی مردم به پیشرفت و تعالی می‌رسد.اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ، شنیدن صدای دلسوزان، بهره‌گیری از اندیشه نخبگان و ساختن کشوری است که سزاوار آن هستیم.*